آرامگاه سعدي معروف به سعديه در انتهاي خيابان بوستان و در دامنه كوه در شمال شرق شهر شيراز قرار دارد.آرامگاه سعدي شيرازي در ۲۰ آبان ماه سال ۱۳۵۳ به شماره ثبت ۱۰۱۰۳ در انجمن آثار ملي ثبت شده.
داخل آرامگاه ۷ كتيبه از بوستان و گلستان،به خط استاد ابوذري نوشته شده.در زيرزمين اين مكان حوض خانه اي با ماهي هاي زيبا و آب زلال وجود دارد كه استراحتگاه گردشگران و مسافران مي باشد.محوطه باغ به سبك ايراني درختكاري و باغچه بندي شده.يك آبشار زيبا و مصنويي در پشت باغ دلگشا و نرسيده به آرامگاه سعدي در خيابان اصلي و جود دارد كه گردشگران و مسافران قبل از ورود به آرامگاه در آن مكان به تفريح و استراحت و كوه نوردي مي پردازند.
بناي اوليه سعدي مربوط به دوره اكباتان فارس مي باشد.اين مكان ابتدا خانقاه سعدي بوده كه او اواخر عمرش را در آنجا كذرانده و در همانجا دفن شد.خانگاه شيخ در سال ۹۹۸ به حكم يعقوب ذوالقدر ويران شد و هيچ اثري از آن باقي نماند.در سال ۱۱۸۷ قمري به دستور كريم خان زند،بنايي ۲ طبقه از گچ و آجر بر بالاي مزار سعدي بنا شد.در دوره قاجاريه اين بنا توسط فتحعلي شاه مرمت شد و چند سال بعد،حبيب الله خان قوام الملك دستور تعمير قسمتي از بنا را صادر كرد.ساختمان كنوني اين آرامگاه به دستور محمد رضا پهلوي به وسيله ي انجمن آثارملي ساخته شده و در سال ۱۳۳۱ افتتاح شد.
شاهكارهاي سعدي شيراز عبارت اند از
۱٫بوستان،كتابي‌است منظوم در اخلاق.
۲٫گلستان،به نثر مسجع
۳٫ديوان اشعار،شامل غزليات و قصايد و رباعيات